deposten.nl
depostenopkoers.nl
werkenbijdeposten.nl

Oriëntatiebaan bij de Posten

 

Anita


Anita greep de mogelijkheid om bij de Posten te starten met een oriëntatiebaan met beide handen aan.
Zij werkte drie maanden mee, achtereenvolgens op één van de somatische verpleegafdelingen, de wijkverpleging en ten slotte bij Erve Leppink. Haar conclusie: de zorg is haar op het lijf geschreven. 

Reden
30

Hier is
geen dag
hetzelfde!
Als tiener wilde Anita ‘later in de zorg gaan werken’, maar het liep anders. Vanuit een bijbaan bij Albert Heijn stroomde zij daar door naar een vaste baan bij de supermarkt. Daar bleef zij jaren ‘hangen’. Nu, jaren later, is haar wens toch nog in vervulling gegaan.

Op het lijf geschreven

Anita: “Voordat mijn moeder overleed ben ik vijf jaar mantelzorger voor haar geweest. Het langst bij haar thuis en de laatste maanden van haar leven ook in het hospice.Dat vond ik heel mooi om te kunnen doen, en op een bepaalde manier ook leuk. Dat was blijkbaar duidelijk, want vanuit het hospice vroegen ze me of ik daar vrijwilliger wilde worden. Daar heb ik ‘nee’ tegen gezegd, want ik heb een betaalde baan nodig. Het zette me wel aan het denken over wat ik nu eigenlijk wilde. De uitkomst was dat ik me bij het ROC van Twente aanmeldde voor de BBL-opleiding Verzorgende IG. Daarvoor heb je echter een werkplek nodig. Toen ik daarnaar ging vragen bij de Posten bleken er geen leer-werkplekken meer beschikbaar te zijn. Maar toevallig liep ik daar de Adviseur Leren & Ontwikkelen tegen het lijf. We hadden een heel leuk gesprek en zij beloofde haar best voor mij te doen. Na verloop van tijd wees zij mij op de mogelijkheid van een oriëntatiebaan.” 

Anita greep de mogelijkheid om bij de Posten te starten met een oriëntatiebaan met beide handen aan. Zij werkte drie maanden mee, achtereenvolgens op één van de somatische verpleegafdelingen, de wijkverpleging en ten slotte bij Erve Leppink. Haar conclusie: de zorg is haar op het lijf geschreven.

Op de goede manier aandacht geven

Anita: “Na mijn oriëntatietraject heb ik gesolliciteerd en werd ik ook aangenomen bij Erve Leppink. Daardoor kon ik dus alsnog starten met mijn BBL-opleiding. Op mijn eerste werkdag ging ik wel een beetje met samengeknepen billen naar het werk. Ik wist namelijk bijna niks over hoe je omgaat met dementie. Maar vanaf het moment dat ik binnen was voelde ik mij op mijn plek. Mensen met dementie hebben op een andere manier zorg nodig. Sommige bewoners hier zijn wel eens agressief. We hebben daarom allemaal een training gevolgd om daarmee om te gaan. Maar je ziet hen gewoon opleven als je hen op de goede manier aandacht geeft, even samen koffie drinken of iemands hand vasthouden. Dat vind ik echt heel mooi om te doen. Straks moet ik voor mijn opleiding trouwens ook een tijdje werken op een somatische afdeling, omdat dan de verpleegtechnische handelingen aan bod komen. Die kom je hier veel minder tegen.”

Geintje of dolletje

“Ik verwacht dat ik na afronding van mijn opleiding bij de Posten kan blijven. De Posten heeft immers zowel mijn oriëntatiebaan, als mijn opleiding betaald. Zelf wil ik in ieder geval graag blijven. Hier is geen dag hetzelfde en het werken in ons gezellige team ervaar ik als heel prettig. We hebben een heel leuk team, met allemaal dezelfde types. We houden allemaal wel van een geintje of dolletje. Omdat dit mijn eerste zorgbaan is, weet ik niet hoe het ergens anders is, maar ik ga met plezier naar mijn werk. “